GESCHEIDEN WERELDEN

De werelden van voedsel en landschap zijn praktisch en beleidsmatig strikt van elkaar gescheiden geraakt. Professionals die over voedsel praten, die het eten klaarmaken, die voedsel produceren en verkopen, die voedselbeleid maken, hebben het bijna nooit over het landschap waarin dat voedsel wordt geproduceerd. Mensen die over landschap praten, natuur beheren, waterbeheer doen, landschapsbeleid maken, hebben het bijna nooit over het voedsel dat in ons cultuurlandschap wordt geproduceerd. We hebben ons beleid, bestuur en bijna alle organisaties in de verticale kennis- en organisatiekolom georganiseerd. Zo ontstaat vanzelf een maatschappelijk discours over voedsel en landschap als strikt van elkaar gescheiden werelden, ontstaat er onbegrip, miscommunicatie en polarisatie. Specialisten en vakmensen uit de verschillende kolommen ontmoeten elkaar bijna niet meer en als ze elkaar ontmoeten vinden eigen kennis en kunde, gevoed door ons huidige organisatie- en bestuurssysteem, het meestal belangrijkste/meest waardevol.

RUIMTE VOOR CONTACT

Onze cultuurlandschappen worden juist gevormd door een samenspel tussen natuur, cultuur en landbouw. De dynamiek van de verschillende landschappen leren begrijpen, de diversiteit behouden en in de tijd mee te ontwikkelen kan het beste door betrokken vakmensen/professionals samen te brengen. Door ruimte voor contact te creëren de waarde van kennis en kunde van andere vakmensen ontdekken. Ervaren dat je vanuit andere perspectieven naar hetzelfde onderwerp (probleem of kans) kunt kijken en doen. Elkaars beweegredenen gaan begrijpen, het niet eens hoeven te zijn om toch die echte stap vooruit te zetten. Ontdekken dat de kennis van die ander niet bedreigend is.

VAN VERTICAAL NAAR HORIZONTAAL ORGANISEREN

Elkaar ontmoeten in de praktijk. Daar waar domeinen en disciplines wel samenkomen. De waarde van kennis en kunde van andere vakmensen ontdekken, herkennen en erkennen. Elkaars beweegredenen gaan begrijpen, het niet eens hoeven te zijn om samen de stap vooruit te zetten. Open luisteren en samen gaan doen vanuit ieders begrepen rol en verantwoordelijkheid. Om dit te bereiken is de omslag van verticaal naar horizontaal leren en organiseren nodig in zowel bestuur, beleid als onderwijs. Het landschap op je bord als voorbeeld is een prima manier om dit vorm te geven, te onderzoeken en met en voor elkaar in praktijk te ontdekken en doen. www.landschapopjebord.nl